Υπέρυθρη παρακέντηση

Η υπεζωκοτική παρακέντηση είναι η διάτρηση του θωρακικού τοιχώματος και η μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες (υπεζωκότα), η οποία παράγεται για διαγνωστικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς. Αυτή είναι μια απλή παρέμβαση στο στήθος, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις επιτρέπει τη διάσωση της ζωής του ασθενούς.

Ενδείξεις για παρακέντηση της υπεζωκοτικής κοιλότητας

Η κύρια ένδειξη για την υπεζωκοτική παρακέντηση είναι η υποψία παρουσίας αέρα ή υγρού στην υπεζωκοτική κοιλότητα (αίμα, εξίδρωμα, διαβήτη). Αυτός ο χειρισμός μπορεί να απαιτηθεί σε τέτοιες καταστάσεις και ασθένειες:

Τα περιεχόμενα της υπεζωκοτικής κοιλότητας που λαμβάνεται με διάτρηση χρησιμοποιούνται για διαγνωστικούς σκοπούς για βακτηριολογικές, κυτταρολογικές και φυσικοχημικές αναλύσεις.

Για θεραπευτικούς σκοπούς, χρησιμοποιώντας την υπεζωκοτική παρακέντηση, τα περιεχόμενα της υπεζωκοτικής κοιλότητας αναρροφώνται και πλένονται. Επίσης στην υπεζωκοτική κοιλότητα μπορούν να χορηγηθούν διάφορα φάρμακα: αντιβιοτικά, αντισηπτικά, πρωτεολυτικά ένζυμα, ορμονικά, αντινεοπλασματικά μέσα κλπ.

Προετοιμασία για υπεζωκοτική παρακέντηση

Την ημέρα της χειραγώγησης ακυρώνονται άλλα ιατρικά και διαγνωστικά μέτρα, καθώς και η λήψη φαρμάκων (εκτός των ζωτικών). Επίσης, θα πρέπει να αποκλείονται σωματικά και νευροψυχικά φορτία, απαγορεύεται το κάπνισμα . Πριν από την παρακέντηση, η κύστη και το έντερο πρέπει να εκκενωθούν.

Τεχνική της υπεζωκοτικής παρακέντησης

Για την υπεζωκοτική διάτρηση χρησιμοποιείται βελόνα με αμβλεία κόψη, ερμητικά συνδεδεμένη με προσαρμογέα από καουτσούκ με σύστημα άντλησης του υγρού.

  1. Η χειραγώγηση πραγματοποιείται στη θέση του ασθενούς που κάθεται σε μια καρέκλα που βλέπει προς τα πίσω. Το κεφάλι και ο κορμός πρέπει να γέρνουν προς τα εμπρός και το χέρι να περνάει πάνω από το κεφάλι (για να διευρύνει τους μεσοπλεύριους χώρους) ή να κλίνει προς το πίσω μέρος της καρέκλας. Η θέση διάτρησης αντιμετωπίζεται με διάλυμα αλκοόλης και ιωδίου. Στη συνέχεια, πραγματοποιήστε τοπική αναισθησία - συνήθως μια λύση με novocaine.
  2. Ο χώρος διάτρησης εξαρτάται από το σκοπό του. Εάν είναι απαραίτητο να απομακρυνθεί ο αέρας (διάτρηση υπεζωκοτικής κοιλότητας με πνευμοθώρακα), η διάτρηση πραγματοποιείται στον τρίτο έως τέταρτο μεσοπλεύριο χώρο στην πρόσθια ή στη μέση μασχαλιαία γραμμή. Στην περίπτωση της απομάκρυνσης του υγρού (διάτρηση της πλευρικής κοιλότητας με υδροθώρακα), λαμβάνει χώρα παρακέντηση στον έκτο έως έβδομο μεσοκείμενο χώρο κατά μήκος της μεσαίας ή οπίσθιας μασχαλιαίας γραμμής. Η βελόνα συνδέεται στη σύριγγα με έναν ελαστικό σωλήνα. Η άντληση των περιεχομένων της υπεζωκοτικής κοιλότητας εκτελείται αργά για να αποκλειστεί η μετατόπιση του μεσοθωρακίου.
  3. Η θέση διάτρησης αντιμετωπίζεται με ιωδιούχο και αλκοόλ, μετά από την οποία εφαρμόζεται μια στείρα σερβιέτα και στερεώνεται με συγκολλητικό γύψο. Στη συνέχεια, γίνεται ένας στενός επίδεσμος από το φύλλο του θώρακα. Το υλικό που λαμβάνεται από τη διάτρηση πρέπει να παραδοθεί στο εργαστήριο για εξέταση το αργότερο εντός μιας ώρας.
  4. Ο ασθενής παραδίδεται στον θάλαμο σε ένα γουρνάκι σε μια θέση που βρίσκεται. Κατά τη διάρκεια της ημέρας εξασφαλίζεται ξεκούραση στο κρεβάτι και παρακολουθείται για τη γενική κατάσταση.

Επιπλοκές της υπεζωκοτικής παρακέντησης

Κατά την εκτέλεση της υπεζωκοτικής λειτουργίας, είναι δυνατές οι ακόλουθες επιπλοκές:

Σε περίπτωση οποιασδήποτε επιπλοκής, απαιτείται να αφαιρεθεί αμέσως η βελόνα από την υπεζωκοτική κοιλότητα, τοποθετήστε τον ασθενή στην πλάτη και καλέστε τον χειρούργο. Με την εμβολή αέρα των εγκεφαλικών αγγείων, ο νευροπαθολόγος και ο αναπνευστήρας χρειάζονται βοήθεια.