Πνευμονική καρδιά

Κάτω από την έννοια της πνευμονικής καρδιάς νοείται ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων που εμφανίζεται στην παθολογία της δεξιάς πλευράς της καρδιάς. Η κοιλία και ο κόλπος διευρύνονται και επεκτείνονται λόγω της αυξημένης πίεσης στον μικρό κύκλο κυκλοφορίας, που προκαλείται από ασθένειες των πνευμόνων και των βρόγχων.

Πνευμονικές μορφές καρδιάς

Ανάλογα με το πόσο γρήγορα εμφανίζονται οι κλινικές εκδηλώσεις αυτής της παθολογίας, είναι συνηθισμένο να ταξινομηθεί σε:

Χρόνια πνευμονική καρδιακή νόσο

Με τη σειρά του, η χρόνια μορφή της αιτιολογίας ταξινομείται ως εξής:

  1. Βρογχοπνευμονική μορφή. Παρουσιάζεται στο φόντο των πρωτογενών βλαβών του αναπνευστικού συστήματος (εμφύσημα, βρογχικό άσθμα , αποφρακτική βρογχίτιδα, πνευμονοκονίαση, φυματίωση κλπ.).
  2. Αγγειακή μορφή. Προκαλείται από την πρωταρχική βλάβη πνευμονικών αγγείων (όγκοι του μεσοθωρακίου, πνευμονική εμβολή, αρτηριοσκλήρωση της πνευμονικής αρτηρίας, κλπ.).
  3. Θωρακοδιαφαγική μορφή. Προκαλείται από πρωτογενείς αλλοιώσεις του διαφράγματος ή του θώρακα, οι οποίες διαταράσσουν τον εξαερισμό των πνευμόνων (κυφοσκολίωση, πολιομυελίτιδα, παχυσαρκία, πνευμο-σκλήρυνση κλπ.).

Πρόσφατα, οι γιατροί έχουν παρατηρήσει ότι οι περιπτώσεις παθολογίας της δεξιάς πλευράς της καρδιάς λόγω πνευμονικής εμβολής (PE) έχουν γίνει συχνότερες και οι ασθενείς με ισχαιμική νόσο, καρδιακές ανωμαλίες λόγω ρευματισμών και υπέρτασης βρίσκονται σε κίνδυνο.

Οξεία πνευμονική καρδιά

Η στιγμιαία αύξηση των συμπτωμάτων οδηγεί σε:

Συχνά, η πνευμονική καρδιά αναπτύσσεται σε υποξεία μορφή, η οποία είναι χαρακτηριστική για επανειλημμένες αποκλείσεις μικρών κλαδιών στην πνευμονική αρτηρία λόγω βαριάς μυασθένειας, αλλαντίασης, λεμφαγγίτιδας, παρασίτων κλπ.

Τα συμπτώματα της πνευμονικής καρδιάς αναπτύσσονται απότομα σε έναν ασθενή που δεν έχει παραπονεθεί ποτέ πριν. Στο στήθος, υπάρχει πόνος, υπάρχει κυανοειδές δέρμα, δύσπνοια και έντονος ενθουσιασμός. Μέσα σε λίγα λεπτά ή μισή ώρα αναπτύσσεται πνευμονικό οίδημα και κατάσταση σοκ. Όταν ψηλαφούν τον ασθενή, ο ασθενής αισθάνεται πόνο, οι φλέβες του τραχήλου της μήτρας διογκώνονται. Αν ένας ασθενής δεν βοηθήσει αμέσως, είναι πιθανό ένα έμφραγμα του πνεύμονα. Ο ασθενής αρχίζει να βήχει με το διαχωρισμό των πτυέλων και του αίματος, ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται, ακούγονται υγροί ήχοι συριγμού πάνω στον προσβεβλημένο πνεύμονα.

Τα συμπτώματα της υποξείας πνευμονικής καρδιάς χαρακτηρίζονται από λιποθυμία, αιμόπτυση, δύσπνοια, συχνές αίσθημα παλμών.

Χρόνια πνευμονική καρδιακή νόσο

Η παθολογία αυτής της μορφής αναπτύσσεται σε δύο φάσεις: αποζημίωση και αποζημίωση.

Στην πρώτη περίπτωση, ο ασθενής βαρεθεί με τα συμπτώματα της υποκείμενης νόσου και σταδιακά αυξάνεται η δεξιά πλευρά της καρδιάς, η οποία συνοδεύεται από παλμούς στην κορυφή της κοιλιάς, δύσπνοια.

Στο στάδιο της ανεπάρκειας, η πνευμονική καρδιά χαρακτηρίζεται από πόνο στο στήθος, κυάνωση (κυάνωση), πρήξιμο των τραχηλικών φλεβών, όχι μόνο στην εκπνοή, αλλά και στην έμπνευση, στη διόγκωση του ήπατος, στο περιφερικό οίδημα. Η αρτηριακή πίεση παραμένει κανονική ή μειωμένη, δεν παρατηρούνται αρρυθμίες.

Θεραπεία της πνευμονικής καρδιοπάθειας

Στην οξεία μορφή της παθολογίας του ασθενούς, είναι απαραίτητο να αναζωογονηθεί και να εκτελεστεί καρδιακό μασάζ, μηχανικός εξαερισμός ή διασωλήνωση. Αργότερα, αφαιρέστε χειρουργικά τον θρόμβο, ο οποίος έσφιξε την αρτηρία.

Στη θεραπεία των χρόνιων πνευμονικών καρδιών, δίδεται έμφαση στη θεραπεία της υποκείμενης νόσου και επίσης καταπολεμούνται τα συμπτώματα χρησιμοποιώντας βρογχοδιασταλτικά, αναληπτικά αναλγητικά, γλυκοκορτικοειδή (σε περίπτωση αποεπένδυσης). Με καρδιακή ανεπάρκεια συνταγογραφούν διουρητικά και γλυκοσίδες.